نمایش جستجو
اتصال لوله های پلی اتیلنی کاروگیت کوپلردار
saadatholding

اتصال لوله های پلی اتیلنی کاروگیت کوپلردار

تاریخ: ۱۱ بهمن ۱۴۰۱    

اتصال لوله کاروگیت کوپلردار شرکت سعادت توان بسپار از طریق روش‌های آب بندی لاستیک یا الاستومر ترموپلاستیک EPDM/PP انجام می شود. این واشرها بر اساس استاندارد ملی ISIRI 7491 تولید و کنترل می شوند. طراحی منحصر به فرد آب بندی این واشرها با سه لبه (پله) از عبور آب در سه مرحله جلوگیری کرده و اتصالات را کاملا ایمن کرده است.

مزایای سیستم واشرهای آب‌بندی شرکت سعادت توان بسپار

  • حفظ خواص کشسانی (الاستیسیته) واشرها در درازمدت، آب‌بندی درازمدت را تضمین می‌کند.
  • طراحی سه پله‌ای علاوه بر این مانع خروج سیال جاری در لوله از محل اتصال می‌گردد، مانع ورود آب به درون لوله می‌گردد.
  • طراحی سه پله‌ای امکان جا زدن لوله را با نیروی کمتر فراهم می‌کند.
  • هنگام جاگذاری لوله، واشر آب‌بند از جا در نمی‌رود.
  • امکان جا زدن واشرهای آب‌بند با دست وجود دارد.
  • تجربه عملی بلند مدت استفاده از این واشرهای آب‌بند در بسیاری از پروژه‌های بزرگ، بالاترین حد ایمنی را برای این سیستم آب‌بندی تضمین می‌کند.

اتصال لوله های پلی اتیلنی کاروگیت کوپلردار به یکدیگر و آب‌بندی لوله‌های از طریق واشر

«روش اتصال لوله‌های پلی اتیلن کرتیوب دار به یکدیگر»

دستورالعمل اتصال لوله کاروگیت کوپلردار با واشر آب‌بند

دستورالعمل اتصال لوله های کاروگیت دار شرکت سعادت توان بسپار به شرح ذیل می‌باشد.

گام اول: در صورت لوله‌گذاری در ترانشه بهتر است اتصال لوله ها در داخل ترانشه انجام شود.

گام دوم: در صورت نیاز به برش لوله های کاروگیت، بایستی لوله ها با دقت از محل میان دو دندانه کاروگیت به صورت عمود بر محور لوله، صاف و بدون زائده بریده شود. پلیسه‌های درون و بیرون لوله را با استفاده از  سوهان صاف و یک دست کنید. برای برش لوله، نباید از اره دندانه درشت (اره نجاری) استفاده کرد. استفاده از اره دستی دندانه ریز (آهنبر)، فقط برای برش لوله های پلی اتیلن سایز کوچک مجاز است. برای برش لوله های بزرگتر، باید برحسب مورد، از ماشین‌ها و ابزارهای مخصوص برش لوله های پلاستیکی استفاده شود. هنگام برش، برای ثابت نگهداشتن لوله، نباید از گیره استفاده گردد؛ زیرا گیره باعث جمع شدن لوله‌ و آسیب به جداره آن می‌شود.

گام سوم: پیش از اتصال لوله از تمیزی و خشک بودن واشر و نشیمنگاه واشر اطمینان حاصل کنید. نشیمنگاه‌های واشر آب‌بندی، حدفاصل بین دندانه‌های کاروگیت اول و دوم (نشیمنگاه اول) و حدفاصل بین دندانه‌های کاروگیت دوم و سوم (نشیمنگاه دوم) از طرف سر ساده لوله می‌باشد. در صورتی که تنها از یک واشر آب‌بندی برای هر اتصال استفاده می‌شود این واشر باید در محل نشیمنگاه سوم جا زده شود.

گام چهارم: حلقه‌های واشر آب‌بندی دارای دو لبه (یکی نسبتاً نوک تیز با کناره‌های صاف و دیگری نوک پهن با کناره‌های سه پله‌ای) می‌باشد. لبه نوک‌تیز پس از نصب رو به بالا قرار گیرد (دقت کنید که در برخی مواقع واشر، تابیده شده و جای دو لبه عوض می‌شود).

گام پنجم: به منظور نصب واشر در ابتدا با دست، بخشی (۶۰ تا ۷۰ درصد) از حلقه واشر را در محل نشیمنگاه اول قرار دهید. سپس جهت جا زدن باقی‌مانده واشر با ثابت نگه‌داشتن واشر جایگذاری شده، یک اهرم چوبی در حد فاصل واشر و دندانه کاروگیت لوله قرار داده و با اهرم نمودن و بلند کردن واشر، آن را به سمت نشیمنگاه اول هدایت کنید. برای نصب دو واشر باید مراحل فوق الذکر تکرار شده با این تفاوت که به هنگام اهرم نمودن واشر، باید آ را به سمت نشیمنگاه دوم هدایت نمود و سپس مابقی واشر را به روش مذکور جایگذاری نمود. در نهایت واشر دوم را مطابق روش تشریح شده در نشیمنگاه اول جاگذاری کنید.

گام ششم:  پس از نصب واشر، وضعیت ظاهری آن را مجدداً بررسی کنید. واشر نباید دچارتابیدگی شده باشد و کناره‌های سه پله‌ای پایینی واشر باید به درستی بر روی لبه‌های کاگیت نشسته باشد.  طول کوپلر (مادگی) را اندازه گیری نموده و معادل آن را بر روی نری لوله ( طرفی که واشر نصب شده است) علامت بزنید.

گام هفتم: مقداری روان‌کننده بر روی لبه نوک تیز واشر بزنید تا جاگذاری لوله به سهولت انجام شود. مواد روان‌کننده باید توسط سازندگان معتبر توایئ شده باشند. در صورتی که مواد روان‌کننده مناسب در دسترسی نباشد، می‌توان از مخلوط ۷۰% آب و ۳۰% صابون به عنوان روان‌کننده استفاده نمود. هرگز از موادی نظیر گریس و روغن به عنوان روان‌کننده استفاده نکنید.

گام هشتم: لوله و کوپلر را مستقیم مقابل هم قرار دهید و لوله را داخل کوپلر فشار دهید تا زمانی که علامت به سر لوله مقابل برسد. برای لوله های سایز بالا باید نکات زیر را رعایت کنید:

  • استفاده از ابزارهای مکانیکی جهت ایحاد اتصال ضروریست.
  • فشار لازم جهت جاگذاری لوله باید به صورت یکنواخت به سرتاسر محیط لوله وارد گردد.

لوله نباید بیش از حد داخل کوپلر فرو رود و علامت مشخص شده باید در لبه اتصال قابل مشاهده باشد. دلیل این امر، جلوگیری از امکان انبساط احتمالی لوله می‌باشد.

گام نهم: پس از جازدن لوله، لبه بیرونی کوپلر و در صورت امکان لبه داخلی آن کنترل شده تا یکنواختی میزان فرورفتن لوله درون کوپلر و تابیده شدن و در آمدن احتمالی واشر بررسی گردد.

«روش حمل و انبارش لوله‌های پلی اتیلن»

هر سوالی داری اینجا از ما بپرس!

و میتونی از طریق واتس اپ یا تماس تلفنی با ما باهم در ارتباط باشیم (البته در تایم کاری)